Het Waterschap
Limburg doodde in de eerste vier maanden van dit jaar 15 bevers. In een
persbericht zette Waterschap Limburg (WL) de noodzaak daarvan uiteen. (zie blog
van 24 april) Op de vele vragen die er
bij mij nog overbleven kreeg ik uitgebreid antwoord. Te uitgebreid om dat in
één blog te proppen, dus ik doe dat in delen.
Gisteren ging het over de wijze van vangen en doden. In dit
blog gaat het over de situatie in Obbicht die aanleiding gaf om bevers te vangen.
Daarna volgen:
3. Mijn ervaringen met de bevers in Obbicht.
4. Wat doen we met gevangen/gedode bevers?
5. Toekomst
In het bronnengebied van de Kingbeek, ten zuiden van Obbicht
in de gemeente Sittard-Geleen, was volgens WL ingrijpen nodig om de
watertoevoer naar het Kasteel Obbicht te garanderen. Door de bouw van diverse
dammen werd het waterpeil in de kasteelgracht te laag en dat was schadelijk
voor de fundamenten van kasteel. Het gebouw, de tuin en de omliggende
tuinmuren, bruggen en kasteelhoeve zijn Rijksmonumenten.
In de bronnen is sprake van een uniek ecosysteem dat verder
nergens in Nederland voorkomt. Door de dammenbouw dreigde dit ecosysteem te
vernatten en verloren te gaan. Volgens de woordvoerster van WL verdronken de
bronnen en was het sediment niet meer schoon. Eén en ander leidde tot veel
ongenoegen bij de Werkgroep Kingbeek van het IVN. Ik weet veel van bevers, maar
heb weinig verstand van flora, fauna, ecologische processen en morfologie van
dit watersysteem. Ik kan er geen zinnig woord over zeggen, maar Wikipedia meldt
het volgende:
De Kingbeek wordt
gevoed door een waterader met grondwater uit het middenterras van de Maas. Het
bronwater stroomt vanuit een komvormig bekken door een essenbronbos richting
Obbicht. In het bos watert een zevensprong via een verzameltak af op de
hoofdstroom van de beek. Het Kingbeekdal, in het bijzonder het bronnengebied,
heeft door het bronwater een rijke flora en fauna. Naast de bosanemoon en de
slanke sleutelbloem treft men hier zeldzame planten aan waaronder de
zwartblauwe rapunzel en het paarbladig goudveil. Onder de vogelsoorten is het
ijsvogeltje een zeer bijzondere gast. De Kingbeek kent een grote
verscheidenheid aan waterorganismen die sterk afhankelijk zijn van heersende
milieuomstandigheden zoals de stroomsnelheid, de waterkwaliteit, de
watertemperatuur en de aard van de beekbodem en -oevers. Hierbij valt te denken
aan vlokreeften, kokerjuffers, platwormen, slakken, waterpissebedden, kevers en
wantsen.
In de afgelopen jaren moest WL dagelijks naar het gebied om
de dammen te verlagen of weg te halen. Soms als ik in het gebied was zag ik wel
eens een werknemer met een hark lopen. Langs de beek lagen altijd grote hopen
van de weggehaalde dammen (zie foto). Ze liggen er nog.
De bevers bouwden hun dammen elke nacht weer op. Er zijn
buizen in de dammen geplaatst om de bevers te foppen en te proberen het
waterpeil op een aanvaardbaar niveau te houden. Er kwam extra mankracht van een
werknemer van een Sociale werkplaats. Het mocht allemaal niet baten.
Eigenaar van een deel van het gebied is NatuurMonumenten. Zij stemden in
met het plan van WL om hier bevers te vangen en te doden. Ik vroeg hen waarom
ze akkoord gingen en kreeg het volgende antwoord:
"We hebben de vraag gekregen van het Waterschap om onze
medewerking te verlenen omtrent het verwijderen van de bevers uit het
Kingbeekbronnengebied. We hebben gevraagd wat de beweegreden was. Dit was
onder andere natuurwaarden van bronmilieus, de reden die relevant was voor de
eigendommen van Natuurmonumenten. We hebben dit laten nakijken en dat bleek
inderdaad het geval. We hebben toen aangestuurd om eerst alternatieven te
benutten en dit hebben ze alsnog gedaan door een raster te zetten zodat
opzwemmen vanuit de Maas minder gemakkelijk zal zijn. Of dit effectief genoeg
is zal moeten blijken.
Uiteindelijk heeft het Waterschap de maatregelen genomen buiten
ons eigendom zo blijkt en was officiële toestemming namens Natuurmonumenten
niet nodig."
Toen ik in de gaten kreeg dat hier bevers werden gevangen
heb ik mij afgevraagd of WL op deze locatie niet prachtig het project
‘Bevermaatjes’ zou kunnen toepassen. Bevermaatjes zijn vrijwillige natuurhulpen
die helpen om overlast door bevers te voorkomen door regelmatig te controleren
en bevers te ontmoedigen door het verlagen of verwijderen van dammen. In het
gebied Schuitwater is WL al van start gegaan met een pilotproject.
De woordvoerster gaf aan dat in het Bronbos het
Bevermaatjesproject niet is toegepast, maar dat het mogelijk wel gaat gebeuren
als zich hier in de toekomst weer bevers gaan vestigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten