Burchten-ontdekkingstocht
De filmcamera waar ik al die mooie bevers mee film is na ruim vijf jaar toe aan een onderhoudsbeurt. Voordat het 's avonds weer langer licht is en het beverseizoen echt begint moet dat karwei natuurlijk gepiept zijn.
Als ik hem heb afgeleverd in Roermond rij ik langs de Noordplas om naar beversporen te zoeken. Een jaar geleden vond ik hier na de strenge winter gaten in de grond waardoor de bevers tijdens de vorst een uitweg naar buiten hadden gemaakt. Het water bij de uitgang van hun hol was niet diep genoeg en dus belemmerde het ijs hun uitweg naar het water.
Nou, hier hebben ze flink aan hun huis gewerkt. Er is een hele takkenburcht ontstaan met wel drie afdelingen. Twee delen op de wal en een deel min of meer boven het water, op de wortels van een boom. Dat deel van de burcht is helemaal dicht gesmeerd met modder. Een van de andere burchtdelen is dichtgemaakt met stukken opgedroogd wier waar allemaal schelpen in zitten. Nog iets verder landinwaarts zitten vier grote gaten in de grond. Ook de afgelopen winter heeft de bever dus via deze uitwijkmogelijkheid z'n burcht moeten verlaten, want blijkbaar was opnieuw de ijslaag voor de burcht te dik.
Er zitten veel knaagsporen in de buurt, vers en oud.
Een flinke boom is vanaf de andere kant van de inham helemaal over het water gevallen en bijna op de burcht terecht gekomen. Als een brug ligt hij nu van de ene naar de andere oever, helemaal kaalgevreten.
Een andere omgevallen boom hangt schuin boven de grond. Er zitten knaagsporen op wel 80 cm hoogte. Hier heeft de bever op z'n achterpoten staan eten om er bij te kunnen. Volop activiteit dus, maar nu even niet. Ze liggen te snurken en ik zal nog een poosje geduld moeten hebben voordat ik ze weer bij daglicht kan ontmoeten.
M'n reis gaat nog verder, naar Hardinxveld-Giessendam en naar Den Haag. Ik maak daarom nog een 'bever-tussenstop'. Op Waarneming.nl zag ik een melding van een beverburcht in natuurgebied De Avelingen bij Gorinchem. Dat is vlak bij de plek waar ik toch moet zijn, dus dat belooft weer wat. Het duurt anderhalf uur voordat ik de burcht heb gevonden, maar dat geeft niets. Het is prachtig om hier te wandelen. Wel een beetje modderig, maar erg mooi met al die slootjes, het riet en het geluid van de talloze ganzen in de weilanden.
Het duurt een hele tijd voordat ik wat knaagsporen vind. Dat betekent dat ik in de buurt kom. Over de Merwede schuiven enorme schepen voorbij. Hun golven breken op de dikke stenen of op de met riet begroeide zandstranden. Geen van deze oevers zijn bevervriendelijk, dus ik zoek verder.
Dan kom ik bij een wat meer bebost gebied. Daar zijn wilgen en kleine stroompjes vanaf de rivier, dat is pas bevervriendelijk! En ja hoor, daar is de burcht. Rommelig en modderig en met een gat bij de voordeur, maar onmiskenbaar een beverwoning. En met een goede verbinding naar de (snelweg) de Merwede.
Verderop in de kreek zie ik een eetplek (favoriet plekje van de bever om z'n stokjes te ontschorsen) en een hol in de oever. Misschien een uitwijkplek voor bepaalde omstandigheden (de kraamtijd bijvoorbeeld, maar daarover later meer).
Nu is alles goed te zien en redelijk makkelijk te vinden omdat het overal kaal is. Maar als over een maand of twee alles weer weelderig begint te groeien worden de beversporen weer aan het oog onttrokken.
Overal in de buurt zijn griendwerkers bezig met het oogsten. Op de dijken ligt nog een heleboel afval, zo voor het grijpen. De bever hoeft de takken hier niet eens zelf af te knagen, lekker makkelijk.
De volgende dag zie ik op de terugweg, nota bene vanaf de snelweg, nog een (voor mij) nieuwe burcht. Komend vanaf Zaltbommel richting Den Bosch ontwaar ik die vanuit de auto vlak voor de Maas. Aan de rechterkant van de A2 is een natuurgebiedje bij Hedel met allemaal schuin in het landschap liggende schiereilandjes. Daar zie ik (op volle snelheid) een takkenburcht. Daar kan ik natuurlijk geen foto van maken, een volgende keer misschien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten