BURCHT OP TOPLOCATIE

BURCHT OP TOPLOCATIE

Bomen en struiken zijn nog kaal, maar de temperatuur is zomers; alle reden om beversporen te gaan zoeken. Het brengt me naar de Dilkensplas bij Ohé en Laak. Een plas waar ik wel eens sporen heb gezien, maar nooit op zoek ben geweest naar een burcht. Nog maar net aangekomen kan ik m'n hart ophalen, oude en verse beversporen alom. 

Op twee plekken zelfs wel anderhalve meter boven de grond. Bij de ene boom is dat omdat de bever er lange repen schors heeft afgetrokken en bij een andere boom is het knaagspoor tijdens hoogwater gemaakt. De Dilkensplas is een flinke plas, heeft geen directe verbinding met de Maas, maar ligt er wel dicht tegenaan. Voordat ik bij de dijk ben die plas en rivier scheidt, heb ik diverse bomen gefotografeerd die kwistig door de bever worden bewerkt. Een actieve familie hier, dat is duidelijk. Op het smalste deel van de grondstrook steekt de bever geregeld over naar de Maas, getuige een wissel. 

  

Er staat net een Konikpaard bij te grazen. Ik zoek rustig verder naar sporen en natuurlijk naar een burcht en vind een paar gaten in de grond. Dat zijn ingestorte gangen naar enkele holen, maar niets wijst erop dat de bever zich hier (nog) schuilhoudt. Langs de zanderige oevers van de plas zie ik opgangen en overal ruik ik de geurmerken van de bever. Overal waar bomen over het water hangen kijk ik goed rond, want dat zijn plekken waaronder de bever graag z'n verborgen ingang maakt. De boomwortels voorkomen dat de zaak instort. Niets bijzonders te vinden. 

Ik klim een heuvel op en tot m'n verbazing is helemaal bovenop de heuvel een takkenburcht. De afstand tussen de burcht en de veel lager gelegen plas is wel een meter of 14. Hier heeft de bever ergens een enorm lange pijp onder de grond gegraven waardoor hij in en uit de burcht gaat. Een gang die niet alleen lang is maar ook nog eens een meter of zes, zeven de hoogte in gaat. Opmerkelijk! De burcht is zo hoog gelegen dat deze tijdens het hoogwater droog bleef. Een toplocatie voor een 'Maasbever', want de meeste bevers langs deze regenrivier moeten tijdelijk verkassen als het water stijgt. 

Naast de burcht is een open gang die er door al het opgeworpen zand bijna uitziet als de pijp van een dassenburcht, maar ik weet zeker dat het van de bever is. Hij heeft deze uitgang moeten gebruiken toen er een dikke laag ijs lag. 

 

Op de punt van dit hoger gelegen terreintje vind ik nog een klein, rommelig takkenburchtje met enkele gaten in de grond. Heel hoog in het landschap gelegen en met prachtig uitzicht. Ik kom hier graag nog eens terug. Nog even geduld, dan is het 's avonds weer lang genoeg licht om bevers te kunnen spotten.