woensdag 28 maart 2012

VOLOP BEVERSPOREN LANGS JULIANAKANAAL


VOLOP BEVERSPOREN LANGS JULIANAKANAAL
Overal langs de oevers van het Julianakanaal tussen Maastricht en Maasbracht zijn beversporen te vinden. Eerder al schreef ik op dit blog over sporen ten zuiden en ten noorden van de sluis bij Born. 

Nu fiets ik langs het kanaal vanaf Maastricht tot Stein en zowel op de oostelijke als op de westelijke oevers zijn beversporen te vinden. Oude, maar ook verse.
Het begint al in Maastricht, daar betreft het nog de Maas. Vlak bij de Wilhelminabrug gaat een bever kwistig tekeer met bomen en struiken.


Zo te zien doet hij dat al enkele maanden. Sommige afgeknaagde delen die onder water hebben gestaan tijdens de hoogwaterperiode hebben een donkere kleur, versere knaagsporen zijn nog licht gekleurd.  



Iets noordelijker splitst de Maas zich bij Limmel in de Grensmaas en het Julianakanaal. 

Sluis Limmel staat bijna altijd open. 
Mooi makkelijk voor de scheepvaart en ook voor de bever. 

Bij de sluis is een wissel vanuit het kanaal naar een beekje aan de westkant. 
Naast de wissel zijn vlak bij het fietspad knaagsporen aan de struiken. Het fietspad ligt op de kanaaldijk, verder naar beneden loopt de beek en er is een driehoekig stukje land met begroeiing. 


Ook daar zijn knaagsporen en zelfs een opengevallen bevergang. Hij heeft hier dus ook een hol gehad. Dat hij er nu nog woont denk ik niet, dan zouden er nog meer verse sporen moeten zijn. 
Het is wel een plek waar hij vanuit het kanaal makkelijk kan komen om te fourageren. 


Zo vind ik links en recht van het kanaal op veel plekken vraatsporen. Bij de bruggen van Itteren, Bunde en Geulle en waar niet allemaal.

Opvallend zijn ook de sporen in een beek aan de oostkant van het kanaal tussen de bruggen van Itteren en Bunde. Ook daar loopt een beek. Die zal ongetwijfeld een naam hebben, maar ik ken al die kleine stroompjes hier niet. 
Naast deze beek zijn enkele boompjes omgeknaagd en helemaal kaalgegeten en er lopen wissels tussen de beek en het kanaal. Deze beek mondt uit in de Geul bij het punt waar de sifon de Geul onder het kanaal door leidt richting Maas. 
Het zou mij niets verbazen dat de bevers die sinds enkele jaren in de Geul zitten deze beek hebben gebruikt om daar te komen. Ze zijn vast niet door die enge sifon gegaan, maar hebben gekozen voor een route over land en water. 
Deze forse knaagsporen bevinden zich op nog geen halve kilometer afstand van de Geul. In deze omgeving heeft de bever misschien wel een tijd z'n verblijf gehad alvorens de Geul op te zwemmen.


Ik verwacht niet dat bevers ergens langs de kanaaloever tussen beton en steen een schuilplaats kunnen vinden, maar vlak ernaast, in strookjes zoals hier of bij de sluis van Limmel kunnen ze wel wonen. 

Dat ze het kanaal gebruiken om zich te verplaatsen is zeker.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten