Ik zit bij de Asseltse Plassen, op dezelfde plek als drie dagen geleden. Toen zag ik hier in het middaguur een zwarte bever die even uit z'n burcht kwam. Het vriest nog steeds en ik heb net geschaatst. Ook de bever heeft dus nog steeds te maken met winterse omstandigheden.
Het is nu veel aangenamer bij de Asseltse Plassen dan dinsdag toen de koude wind door m'n kleren gierde. Ik zit lekker in het zonnetje met de fotocamera in de aanslag en de filmcamera standby op het statief. Maar het enige dat ik deze middag te zien krijg zijn wat verse knaagsporen, watervogels en twee ijsvogels.
Zwanen, futen en eenden zijn actief in het wak waar ik op uit kijk. Het wak is ondanks de vorst groter dan dinsdag. Dat komt denk ik niet alleen door de bever, maar ook door de zuiging van de vrachtschepen op de Maas. Ook al is dat bijna een kilometer ver weg, het heeft hier wel degelijk invloed. Ik zie de afgeknaagde bevertakken heen en weer drijven, dan weer naar links, dan weer naar rechts.
Vooral de zwanen zijn bijzonder luidruchtig. Ze zitten achter elkaar aan en maken grote golven. Ook twee ijsvogels achtervolgen elkaar en scheren rakelings langs de filmcamera. Ik hoor hun vleugels snorren. Anderhalf uur zit ik tegenover de burcht, maar een bever krijg ik niet te zien.
Toch is het een aangename middag, want de ijsvogels zijn me goedgezind. Bijna doorlopend heb ik er wel een in het vizier. Meestal verscholen achter takken. Foto's maken of filmen gaat niet, maar met de verrekijker zijn ze goed te zien. Twee keer zie ik dat de jacht succesvol is en hoor ik hoe vlak naast me een visje tegen een tak wordt doodgeslagen alvorens in de ijsvogelkeel te verdwijnen.
Het laatste half uur zit er een ijsvogel stil op een tak. Hij heeft kennelijk genoeg gegeten, want hij zit niet strategisch opgesteld om te jagen. Wel lekker in het zonnetje. Zelfs als z'n partner vlak langs vliegt kijkt hij nauwelijks op of om.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten