Bevers in de Meivakantie

 
Dat was kleumen in de meivakantie! 

Gelukkig had ik mijn winterjas mee en een paraplu bij de hand, dus niets weerhield me van beverontmoetingen. 





 


Onze vaarvakantie begon op een vrijdagavond bij Maasbracht. 

In de Bunkerhaven lieten de bevers zich zowel 's avonds (4 bevers) als 's morgens (2 bevers) goed zien. 


 
De volgende beverplek was bij de Asseltse Plassen. Op zaterdagavond was het mooi weer. Er was ook een beverexcursie van Staatsbosbeheer had ik via internet vernomen. Nou, dat heb ik geweten. 
Als je bevers wilt zien, ga dan vooral niet met Staatsbosbeheer op stap. 

Ik lag om half 8 onderuitgezakt in mijn kano tegenover de burcht, op flinke afstand. Het was bij de burcht windstil, het water lag mooi vlak, dus ik had geen verrekijker nodig om te zien of er bevers uit de burcht kwamen. 

Vanaf de oever rechts vanaf de burcht voor mij naderde een groep mensen. Er klonk veel gepraat, er werd geroepen en talloze takken kraakten met flink lawaai kapot onder de wandelschoenen van de deelnemende natuurliefhebbers. Na een kwartier had iedereen de burcht bereikt. Ze gingen er vlakbij zitten. Nu zal het wel stil worden, hoopte ik. Maar het werd niet stil, het gepraat ging door. Ik kon het in mijn kano, op 60 meter afstand, goed horen. 

Na een kwartier hield de groep het voor gezien en ze trokken met dezelfde hoeveelheid decibellen verder. Ik heb nog twintig minuten gewacht, maar er kwam geen bever tevoorschijn. Toen ik met de kano in de buurt van de burcht kwam zag ik wel een gigantische beverrat en een fraaie ijsvogel, zittend op een rietstengel.

De groep van Staatsbosbeheer zag ik elders bij de plas, vanaf een hoogte over het water kijken. Ze zullen ongetwijfeld mooie beversporen hebben gezien, maar vast geen bever. Ze hebben zich niet gehouden aan het door henzelf gegeven advies op hun website: 
Struin mee langs de Asseltse Plassen, op zoek naar sporen van de bever. En wie weet als je heel stil bent, zie je er nog eentje voorbij zwemmen...

Ik dacht er goed aan te doen de oevers bij de rest van de plas te onderzoeken, maar nergens trof ik een bever aan. Het werd ook te donker.





Toen we met de boot bij Venlo lagen ging ik met mijn man langs de Maas sporen zoeken tussen Venlo en Grubbenvorst. Die vonden we volop. De volgende dag ging ik in de kano op beverjacht. Ik zag er 2. Eén bij de snelwegbrug en een half uur later één bij de loshaven. De bever in de Maas was niet gediend van mijn aanwezigheid, heeft wel tien keer een staartklap gegeven, maar kwam wel weer steeds nieuwsgierig dichtbij. 

Gedurende onze vakantieweek maakten we ook diverse fietstochten en natuurlijk zag ik dan ook veel beversporen. Bijvoorbeeld in de visvijver bij Blerick. Het mag langzamerhand wel bekend zijn dat bevers houden van visvijvers en kasteelgrachten. Of het echt 'houden van' is, is de vraag. Hij heeft geen keus, de andere plekken zijn al bezet.

Op de terugweg waren we weer bij de Asseltse Plassen. Nu probeerde ik het bij een andere burcht. Heel kort zag ik er een bever en een muskusrat. Ook zwarte sterns zijn er te zien, meerdere koekoeken en nachtegalen.

Na het bijwonen van de Dodenherdenking in Roermond ging ik nog even in het centrum bij de Roer kijken. Daar kwam een bever met een tak uit de struiken en dook onder in het snelstromende water op weg naar zijn hol.

 

Bij de Oolderplas kanode ik 's avonds en 's morgens in de harde wind. Er zijn twee burchten met enkele kilometers afstand ertussen. 
Bij de ene burcht kwam de eerste bever pas om 21.50 naar buiten. Het was toen allang donker en ik had de hele avond op een windluwe plek liggen wachten. 

Natuurlijk kan ik het niet uitstaan als ik geen bever zie, dus ik wacht net zo lang tot er één komt. Laat uit bed, dus ook laat er weer in, dacht ik. 
Maar nee hoor, 's morgens om 06.15 uur zaten ze al weer in hun burcht. Ik hoorde ze knabbelen en murmelen. Geen enkele bever gezien deze ochtend, ook niet bij de andere burcht. Ik had mijn cameraval opgehangen; daar was 1 bever op te zien, 2 seconden. 

    

Bij de Hatenboerplas had ik in het laatste weekend meer succes. Op twee plekken zag ik bevers en bij een wandeltocht ontdekte ik dat er weer een grote familieburcht is bij de Noordplas. Daar werd enkele jaren geleden de hele beverhabitat vernield. De natuur herstelt zich gelukkig snel.




 




De bevervrouw die ik vorig jaar zo succesvol filmde bij de Paardsplas (ze haalde het Jeugdjournaal) was er ook weer. 
Hoogzwanger! 

Ik zag haar opgezwollen tepels en ze hees haar logge, zware lichaam maar met moeite uit het water. Ze liet zich weer van haar goede kant zien. Mooi!