woensdag 14 mei 2014

Slecht weer bemoeilijkt bevers spotten

We hebben tien vakantiedagen op het water achter de rug en het zal geen nieuws zijn als ik vertel dat die zich kenmerkten door regen, kou en veel wind.

De eerste dagen zijn aangenaam, daarna slaat de herfst toe. Dat betekent veel binnen zitten, lezen, enzovoort. In de boot is het natuurlijk gezellig, maar het betekent ook dat het 'beveren' met dit weer moeilijker gaat. 
 
Toch ga ik er bijna dagelijks op uit met de kano. Bij Roermond, bij Asselt, bij Venlo, bij Kessel, bij Thorn. Schommelend op de golven, paraplu mee en veel kleding aan. Soms eerst een lang stuk worstelend tegen de hoge golven om op de goede plek te komen. Ik kan wel vertellen, dat is afzien. Er valt weinig te filmen en fotograferen doordat de kano steeds beweegt op het water en ik een hand nodig heb om de paraplu vast te houden en dus maar een hand over heb voor de camera. Als ik de paraplu goed boven de kano houd loopt het regenwater langs de randen van de kano weg en blijf ik droog. Bij de voeten/benen kan ik hem dichtritsen. Een keer gaat het helemaal mis tijdens een hevige stortbui en zit ik daarna met mijn achterwerk in het water. 
Bij de Asseltse Plassen zie ik een lichtgekleurde beverrat (foto). Kennelijk heeft deze zijn intrek genomen in de grote beverburcht op het schiereiland, want deze beverrat zie ik bij dezelfde ingang onder water verdwijnen als de bevers.

Langzaamaan verkleum ik als ik 's morgens vroeg tussen zes en acht uur op het water ben. Vaak zonder enig resultaat. Dus baal ik, ik had beter in bed kunnen blijven liggen. Bij terugkomst kruip ik dan weer bij manlief in bed om op te warmen. 





Toch, op de laatste morgen maak ik als toetje nog een prachtige opname bij de Koningssteen bij Thorn waar we helemaal alleen aan de steiger liggen. De avond ervoor heb ik na lang wachten even een glimp van een bever kunnen opvangen, daarna nog een met een tak toen het al vrij donker was. Nu doe ik een laatste poging. Het blijft ondanks de dreigende lucht zelfs droog. In anderhalf uur tijd zie ik alleen twee koekoeken, een ijsvogel en een grote bonte specht. 
Ook mooi.

 


Ik ga terug naar de boot, hijs de kano er bovenop en ruim mijn spullen op. Ik werp nog een laatste blik op het water en zie halverwege de lange steiger een rimpeling die mijn aandacht vraagt. Daar zit onder het struikgewas een bever te eten. Met de camera in de hand sluip ik over de steiger en krijg hem in het vizier. Hij ziet me niet en ik kan hem prachtig filmen als hij voedsel zoekt. Hij ruikt aan takjes om te inspecteren of ze lekker genoeg zijn om te eten. 
De camera snort, eindelijk!


2 opmerkingen:

  1. Leuk en mooi verwoord. Ik beleefde de vakantie opnieuw, inclusief de nattigheid.
    gr. Jan

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Willy, dat was leuk je te ontmoeten :-) Het moest er toch een keer van komen. Ik ben benieuwd wat je met de cameraval zal waarnemen.
    Verder heb ik genoten van je blog. Jammer dat het weer niet echt meewerkte en jullie vakantie een beetje in het water viel. Maar het voordeel met bevers is dat de regen hun niet echt deert en je dus een mooi exemplaar hebt kunnen fotograferen. Nog bedankt voor je reactie op mijn blog.

    BeantwoordenVerwijderen