Vijf bevers in een oogopslag

Na een week vakantie begon het bij thuiskomst natuurlijk meteen weer te kriebelen - ik moest bevers zien. 


Op de reis naar Frankrijk (manlief deed mee met Alpe d' HuZes, voor hem Alpe d' HuZeven) had ik nog wel een bever gezien vanuit de auto. Maar die lag dood naast de vangrail in de buurt van Houffalize in België. Jammer. 

Gisteravond heb ik volop mijn beverhart kunnen ophalen. Om half acht stond ik bij de Teggerse Plas. Het duurde wel een uur voordat er een bever wakker was, maar die heb ik dan ook heel mooi kunnen gadeslaan, terwijl hij rustig aan het foerageren was en mij niet opmerkte.  
Ook hoorde ik nog een of twee jongen, maar die zaten zo perfect verscholen onder het struikgewas te eten, dat ik ze helaas niet te zien kreeg. 


 









Om kwart voor tien stond ik bij de Plas Stevol. Een nieuwe beverlocatie die ik via waarneming.nl leerde kennen en waar ik anderhalve week geleden de burcht had gevonden. Ik zocht een plek er tegenover, maar voordat ik die goed en wel had gevonden zag ik al een bever zwemmen. En nog een.....en nog een. 

Het was al behoorlijk aan het schemeren maar ik kon toch nog wat foto's maken van bevers die de wal op klommen. De bevers die onder de struiken zaten zag ik niet goed, daarvoor was het al te donker. Ze stoeiden met elkaar, maakten koddige, speelse bewegingen en ik hoorde die leuke bevergeluiden. Ze sleepten takken vanaf de wal het water in en gingen onder de struiken zitten eten. 
 
Ik raakte de tel kwijt. Waren het er nou drie, vier of vijf? 
Ik zag bruine en zwarte bevers. Op een gegeven moment had ik er vijf tegelijk in het vizier. Een op de oever, een zwemmend in mijn richting en drie tegenover me onder de struiken die aan het eten waren. 
Juveniele bevers heb ik niet waargenomen, maar ik heb ze anderhalve week geleden wel horen piepen. Misschien moeten er voor deze locatie dus nog twee (of drie) bevertjes worden bijgeteld. Zowaar, een heel groot bevergezin!


Dertig a veertig meter van de bevers verwijderd stond op dezelfde oever een sportvisser met een werphengel. Ze trokken zich weinig van hem aan en dat verbaasde me. Tot kwart over tien kon ik ze waarnemen, toen was het te donker. Dat was genieten deze avond!