dinsdag 16 oktober 2018

Kat-en-muisspel tussen bevers en waterschap

Vanmiddag heb ik met mijn dochter een rondje geracet en meteen mijn cameravallen, die in de buurt van Mariahoop hingen, opgehaald. Alleen een wegrennende rat en de neus van een paard stonden erop. Het kan niet altijd meezitten.

Een maand geleden was er op deze plek nog een fraaie dam en waren de bevers actief. Mijn cameravallen maakten een opname van twee bevers die elkaars vacht verzorgden en van een bever die een dun boompje omknaagde. 


Keer op keer worden de beverdammen door het waterschap verwijderd. 








Toen ik een week geleden de cameravallen ophing was de beverdam eens weer helemaal gesloopt, een treurige hoop takken lag op de andere oever. Er was niet voldoende water meer om in te zwemmen. 





Ik verwachtte dat de bevers de dam weer zouden opbouwen, maar dat gebeurde niet. Deze week is er geen beveractiviteit bij dit deel van de beek geweest. Vermoedelijk zijn ze weer verkast naar een andere plek in de hoop dat ze daar met rust worden gelaten.


Zo gaat dat hier al jarenlang. De bevers vestigen zich ergens, bouwen een dam, het waterschap verwijdert de dam, de bevers bouwen hem binnen een week weer op, het waterschap haalt hem weer weg, enz. Dat kan maanden zo doorgaan, totdat de bevers een eindje stroomopwaarts opschuiven of zich stroomafwaarts terugtrekken en het hele kat-en-muisspel weer van voren af aan begint. 






Ik vind het jammer dat elke keer weer de dammen rigoureus tot op de beekbodem worden weggehaald. Volgens mij komt daar een hoop gemakzucht bij kijken en neigt het waterschap er teveel naar om het de agrariĆ«rs naar de zin te maken. Vergeten wordt welke waardevolle bijdragen de beverdammen leveren aan de natuurdiversiteit. 

Door de huidige droogte liggen diverse beken in Limburg droog en sterven daar bijzondere vissoorten uit. Als de beverdammen waren blijven liggen had dat mogelijk op enkele plekken voorkomen kunnen worden. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten