dinsdag 27 maart 2018

De geur van castoreum




Wat beleef ik toch een hoop plezier aan de bevers! 


In het voorjaar en de zomer geniet ik volop als ik de bevers in de vrije natuur bekijk vanuit mijn kano of vanaf de oever. Achter de computer doe ik dat nog eens dunnetjes over tijdens het monteren van filmpjes. 


En in herfst, winter en het vroege voorjaar mag ik er nogmaals van genieten bij het geven van lezingen en het verzorgen van excursies. 
In de beginjaren dat ik lezingen gaf was dat vooral in mijn directe omgeving, maar naarmate de beverpopulatie zich uitbreidt over Nederland doen mijn lezingen dat ook. Onlangs mocht ik naar Apeldoorn en naar Wageningen.



In Wageningen verzorgde ik voor het KNNV na de lezing met filmvertoning ook nog een wandeling in de uiterwaarden bij de Rijn. Leuk publiek, bedankt allemaal voor jullie komst en jullie interesse. Dank ook aan Rhea Dekker voor de voortreffelijke organisatie. 
 


Samen beleefden we een hele fijne dag en het weer werkte ook nog mee. We vonden veel sporen in de uiterwaarden, onder andere knaagsporen hoger in de struiken en bomen, overblijfselen van de hoogwaterperiode begin dit jaar. 
Om de bevers niet te verstoren bekeken we de burcht vanaf de oever aan de overkant van de geul; een flink uit de kluiten gewassen onderkomen, dus goed te zien. 

Eén van de deelnemers vond beverkeutels op de oever. We zagen talloze knaaghoutjes die de deelnemers als trofeeën mee naar huis namen. 

  
 

Helaas vond ik geen verse prenten of een geurmerk. De volgende dag ging ik in mijn eentje beversporen zoeken in Limburg en hoppa....binnen 2 minuten kreeg ving mijn neus de geur van vers castoreum op. Ik vond het geurmerk en smeerde het castoreum op een bevertakje. 





 

Dat knaaghoutje ligt nu op mijn bureau en het is nog steeds heel goed te ruiken. Ik hoop dat het de geur goed vasthoudt, dan kan ik het bij mijn volgende beverlezing aan de mensen laten ruiken.

 
Die geur is heel karakteristiek. Als je het eenmaal hebt geroken vergeet je het niet meer. Het is een mengeling van het ouderwetse ziekenhuisluchtje Lysol en van schoensmeer. Ik steek het stokje nog eens even onder mijn neus en snuif de geur op....Klopt!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten