Nog nooit eerder zag ik in een herfstvakantie zoveel
bevers als dit jaar. Dat komt natuurlijk door het mooie weer. Ruim een week
brachten we door op onze boot, een soort caravan op het water. Heerlijk is het
om zo middenin de natuur in bevergebied te overnachten. Soms zaten ze vlak
naast de boot te knagen.
Het weer was goed genoeg om nog te kunnen kanoën. Enkele ochtenden was het mistig.
De
meeste avonden lag het water er als een spiegel bij, dat maakt het waarnemen
van bevers makkelijker.
Helaas was er deze week helemaal geen maanlicht, nog
geen klein glimpje. Op plekken waar de hemel weerkaatst in het water kun je
soms het silhouet van een beverkop door het water zien glijden; onder de
begroeiing valt niets te onderscheiden.
Als ze gaan knagen kun je dat horen; bij mist en
duisternis zijn mijn oren de belangrijkste zintuigen. Ik heb gemerkt dat de
bevers nu iets eerder naar buiten komen dan in de zomer als het lang licht
blijft. Dan gaan ze vaak pas om een uur of acht 's avonds eten; nu was dat al
om zeven uur.
Vooral bij Thorn waren ze op tijd wakker en ook 's
morgens lieten ze zich nog een half uurtje zien voordat ze gingen slapen. Daar
leeft een hele grote familie van wel 8 bevers. Ik heb ze in het afgelopen
seizoen vaak bezocht en veel gefilmd.
Nu hing ik 's avonds vanuit mijn kano een
wildcamera op en haalde hem de volgende ochtend weer op. Op één van de
nachtshots bij Thorn staan de drie jongen van dit jaar in één beeld gevangen,
terwijl op de achtergrond nog een vierde bever voorbij zwemt.
Bij de Asseltse
Plassen maakte de camera talloze opnamen op een plek vlakbij de burcht waar de
bevers takjes schilden, zichzelf zaten te poetsen of elkaar vlooiden.
Schitterend!
Familie en vrienden van ons nemen het vliegtuig naar Verweggistan
of gaan in Afrika op zoek naar The Big Five. Mijn man Jan en ik zijn daar
absoluut niet jaloers op. We hebben een prachtweek gehad met zomerse
temperaturen, veel gefietst, gelezen en van de Limburgse natuur genoten. Door
dicht bij huis te blijven kon Jan naar de ijsbaan in Eindhoven om zijn geliefde
sport uit te oefenen en ik ging hier op zoek naar de Nederlandse Big Five, waar
de bever er één van is. Ree, edelhert en wild zwijn heb ik ook al vaak gezien.
Alleen de zeehond staat nog op mijn lijstje.
Tja, voorlopig is het wel gedaan met bevers
spotten. Nu is het echt te vroeg donker en te laat licht. De komende maanden
moet ik het hebben van de wildcamera. Ook leuk!
Een reden voor de bever om de komende maanden toch bij
daglicht naar buiten te komen is hoog water of strenge vorst. En dat is al
jaren niet voorgekomen.
Op YouTube kun je een filmpje zien:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten