dinsdag 17 maart 2015

"Dat rotbeest!"


Ik ben vroeg opgestaan en in de vrieskou sta ik om 07.00 uur bij de beverburcht op de oever van de Haelensebeek bij Grathem. Ik had er net zo goed niet kunnen gaan staan, want vijf kwartier later heb ik nog geen bever gezien. Gelukkig wel een ijsvogel, dat troost.
Maar vandaag heb ik meer pijlen op mijn boog. In deze regio zijn verschillende gebieden waar ik op zoek wil naar beversporen. 
En dat is niet tevergeefs. Het Meggelveld bij Wessem bijvoorbeeld. Ik vind er overal in het gebied diverse sporen, verse vraat, een wissel en knaaghoutjes. En weer twee ijsvogels. Aan de rand van Wessem is vlak voor de huizen een vers geurmerk gemaakt in de Panheelderbeek, even verderop flinke knaagsporen die niemand kunnen ontgaan. Daarna bezoek ik nog de Sleybeek en de St. Annabeemden bij Heel en de St. Antoniusplas bij Panheel.
Van vrieskou is allang geen sprake meer. Jas uit, das af, vest uit....het is gewoon warm geworden. Oppassen voor teken dus.

Bij sluis Heel, de grote sluis in het Lateraalkanaal, heb ik al vaak bevervraat gezien als we er langs voeren met onze kotter. Tijdens het varen kan ik het maar heel even zien en als er veel begroeiing is is al helemaal niet waar te nemen waar deze bever woont. Nu is het daar een perfecte dag voor, mooi licht en ik kan overal tussen de takken doorkijken. Tussen de dikke basaltkeien, die als oeverbescherming langs het kanaal liggen, groeien bomen en struiken. Daar heeft de bever lekker van gesmuld. Maar een plek waar hij woont vind ik niet. Het moet ook heel lastig zijn voor de bever om hier een onderkomen te bouwen, met al dat beton en die stenen.

Ik vraag aan een hengelaar die bij het water staat of hij hier wel eens een bever heeft gezien. 'Sport'vissers hebben soms interessante informatie. Maar deze hengelaar moet helemaal niets van bevers hebben, dat wordt meteen duidelijk. "Wat moet je met bevers? Die zitten hier niet! Die rotbeesten, ze knagen alles kapot!"
Ik probeer nog wat aardigs te zeggen over de bevers en dat er goede oplossingen zijn als er problemen ontstaan, maar dat is tegen dovemansoren. Terwijl ik me uit de voeten maak hoor ik hem nog mopperen: 'Die rotbeesten!"


Ze zitten hier wel, dat weet ik zeker. Een minuutje van de hengelaar verwijderd vind ik wat ik zoek. Een burchtje, bestaande uit een grote berg kleinere takken bovenop de stenen. Vanuit het water is de ingang verborgen met nog meer takken. Nauwelijks hoog genoeg om droog te zitten. Ik denk dat hier maar één bever woont. Tegen de hengelaar zeg ik veiligheidshalve niets, dat snap je.


2 opmerkingen:

  1. Tja voor menigeen past de natuur niet bij een bepaalde hobby. Dat is maar lastig. Toch mooi dat je de burcht hebt gevonden. Wat is die groot!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Op de foto lijkt de burcht misschien groot, Roos, maar dat is gezichtsbedrog. Hij was nauwelijks hoog genoeg voor de bever om droog te kunnen slapen. Ik ben heel benieuwd hoe het zich daar verder ontwikkelt.

    BeantwoordenVerwijderen