zaterdag 13 augustus 2016

Op zoek naar de otter

Dit is een beverblog, maar vandaag gaat het over de otter. We vieren onze vakantie al varend door Nederland. In Limburg en langs de grote rivieren hield ik me vooral bezig met bevers en beversporen, maar nu zijn we aangekomen in het Nationaal Park Weerribben en Wieden. Dus is het tijd om mijn blik eens te verleggen naar de otter.
Om half acht 's avonds laat ik mijn kano te water en peddel het natuurgebied in. Het weer was de hele dag niet al te best, maar de avond lijkt mooi te worden. Ik hoop otterspraints te vinden, want die heb ik nog nooit gezien (en geroken). Otterspraints is de nogal losse, kruimelige ontlasting van een otter en ruikt naar vis, zijn voedsel. Hij deponeert het op steigers, onder bruggen, op ribbeltjes, stenen, noem maar op.
Ik peddel naar de steiger bij de aalscholverkolonie. Niets. Ook bij de balk die over de ingang van een eendenkooi ligt vind ik niets.
In de verte zie ik een heteluchtballon varen. Mooi zo, dat betekent dat het goed weer blijft. Ik kano een sloot in die leidt naar één van de petgaten. Daar kan ik uit de wind gaan liggen achter het riet.
Ik zak onderuit in de kano en wacht af of er iets gebeurt. Vissen, grote en kleine, zwemmen om me heen. Maken kringen of springen even boven het water. De luchtballon is nu boven me, ik hoor het gas stromen. Ik zie trouwens ook dat de lucht betrekt. Komt er toch een bui?
De achterkant van mijn kano ligt in het riet en het petgat is ruim twintig meter breed. Ik kan het links en rechts goed overzien. Aan de overkant maakt een dikke vis flinke beroering in het water en komt met een golfje in mijn richting. Maar ik zie ook luchtbelletjes, zoals ik dat van bevers ken. Het spoor is alleen smaller en gaat veel sneller en zigzaggend door het water.....! Het zal toch niet.....?
Twee meter rechts van mijn kano bereikt het spoor het riet. Ik kijk in de ogen van een verbaasde otter. Hij snuift mijn lucht op. Voordat ik mijn camera op hem focus is hij al weer onder water verdwenen. Hooguit anderhalve seconde duurde deze ontmoeting, maar het is voor mij een hele bijzondere ervaring. Mijn eerste ontmoeting met een otter in het wild. Fantastisch!
Ik wacht nog of ik deze of een andere otter kan waarnemen, maar de licht wordt steeds donkerder. Er komt toch een bui. Jammer, dat ik niet langer kan blijven, maar blij peddel ik terug naar de boot! Wat een avond!

2 opmerkingen:

  1. Mooi he! Ik had dit voorjaar ook zo'n waarneming, kort maar hevig😊

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi he! Ik had dit voorjaar ook zo'n waarneming, kort maar hevig😊

    BeantwoordenVerwijderen