Ook de Geleenbeek door bevers gekoloniseerd

Het heeft even op zich laten wachten, maar nu hebben bevers ook de Limburgse Geleenbeek bereikt. 

Ik zit er al een paar jaar naar uit te kijken en als ik een fietstocht richting Schinnen maakte inspecteerde ik altijd de oevers. 

Nooit zag ik beversporen. Vlak boven Sittard bij Millen wonen al jaren bevers die diverse keren jongen kregen. Die moeten ergens naar toe. 

Eén of meerdere bevers namen al de Rode Beek stroomopwaarts naar Schinveld. (Op 6 december schreef ik daar een blog over). 

Onlangs kreeg ik een tip dat er ten zuiden van Schinnen beversporen te zien waren. Bij zo’n melding wordt ik subiet heel nieuwsgierig; dat moet ik meteen onderzoeken. 

Het was niet makkelijk te bereiken, maar uiteindelijk vond ik vraat aan takken en bomen en zelfs een burchtje. 

Mijn cameraval maakte in de week daarna een prachtige opname van een bever die modder op zijn burcht brengt. 

Nog verder stroomopwaarts in de buurt van Hoensbroek vond ik meer sporen. Verse (maar ook al oudere) vraat aan takken en enkele oeverholen. Ik denk dat deze oeverholen door een andere (alleenstaande) bever zijn gemaakt en niet van de eerdergenoemde bever zijn. Mogelijk zijn er nu 2 bevers van hetzelfde geslacht, die beiden wachten op een partner.

Dat het zo lang heeft geduurd dat de bevers de Geleenbeek opgingen heeft denk ik te maken met de flinke barrière die ze moeten overbruggen. Nou ja, overbruggen? Zeg maar: onderbruggen. 

Ze moesten de hele binnenstad van Sittard door waar nog overkluisde delen in zitten. Vanaf Millen tot bij zwembad De Hatenboer waren al sporen, daarna werd het lastiger. 

Ze hebben de sprong gewaagd en hiermee is weer een stukje Limburg gekoloniseerd. 

Er zullen nog wel een paar plekjes overblijven in sloten, plasjes en kleine beken waar bevers kunnen gaan zitten. De meest logische plekken zijn nu voor mijn gevoel wel bezet, maar je weet het nooit met die bevers.  

Weer nieuwe bevers in Bronbos Obbicht

In het Bronbos bij kasteel Obbicht waar begin 2018 acht bevers werden gevangen en gedood ontsprong er één de dans. Inmiddels heeft deze bever gezelschap van een partner en de twee hebben een nieuwe burcht gebouwd op een andere plek. Mijn cameraval filmde bij de burcht een bever die er een tak bovenop legde. 

Dammenbouw vindt ook al weer plaats en 

 Waterschap Limburg is opnieuw begonnen deze te verwijderen. 

Mooie gelegenheid om nu hier het 'bevermaatjes-project" om de overlast te beperken te introduceren, vind ik. Daarbij worden particulieren met een natuurhart als vrijwilliger ingezet om de dammen te verlagen. Ze worden opgeleid door het waterschap. 

In het betreffende gebied zijn bijzondere, zeldzame planten aanwezig die door de verhoogde waterstand zouden kunnen verdwijnen. Dat was voor het waterschap begin dit jaar mede reden om de bevers te vangen en te doden. 

Ik heb in het verleden zelf aangegeven dat ik achter het Beverprotocol van de Provincie Limburg sta. Daarin staat dat in uiterste gevallen bevers mogen worden gedood, na het proberen van alle mogelijke alternatieve oplossingen. Eén oplossing is hier destijds niet geprobeerd, dat is het 'bevermaatjesproject' en ik hoop dat dat nu wel gaat lukken. 

Lees alles over het doden van bevers in mijn 5 blogs van april dit jaar. 

Nieuwe bevervestiging bij Schinveld

Rondom de visvijver ten oosten van Schinveld, vlak bij de Rode Beek, zijn veel beversporen te vinden. Vandaag zag ik hele verse, maar ook oudere sporen. 











Vermoedelijk zit het dier er al zeker een half jaar. Bij het bezoekerscentrum zijn een paar ingestorte holen te zien, waar waarschuwingslinten zijn aangebracht. 








Waar de bever nu verblijft is niet duidelijk, misschien in een hol daar vlakbij. Ik vond geen burcht.

Zeker is dat hij er nog wel in de buurt woont, want de knaagsporen zijn kakelvers. Ook langs de sloot (of beek) aan de oostkant van de vijvers zijn veel knaagsporen aan dikke bomen.



Het is de vraag of het hier om dezelfde bever gaat die twee jaar geleden opdook bij de voormalige kleigroeve van Mols, aan de zuidoostkant van Schinveld, middenin de Schinveldse Bossen. Tot dit voorjaar heb ik daar verse sporen aangetroffen. Ik ben er niet zeker van of hij daar nog verblijft. Misschien is hij deze zomer vertrokken vanwege de lage waterstand. 



In november zag ik er de ingang van een oeverhol, zichtbaar geworden door de lage waterstand. 







Als de bever hier inderdaad vertrokken is, is hij vermoedelijk via de Russcherbeek teruggegaan naar de Rode Beek en daarna richting visvijver bij Schinveld. 

De Russcherbeek stond deze zomer ook helemaal droog. 


De verse sporen bij de visvijver kunnen overigens ook van een andere bever zijn en mogelijk zelfs twee, want het is nogal veel wat ik aantrof.


Het is niet de eerste keer dat een bever zijn toevlucht neemt tot een visvijver. Op diverse plaatsen in Limburg maakte hij dat tot zijn domein, bijvoorbeeld bij Wijlre, Paarlo, Meerlo en Ospel.