ARK Natuurontwikkeling, Staatsbosbeheer en het Limburgs Landschap kwamen vandaag met een verklaring over de toekomst van het beverbeheer in Limburg, de provincie waar ik woon en waar ik zoveel van dit bijzondere knaagdier geniet.
Afwezig in dit rijtje van 3 is NatuurMonumenten, de organisatie die in Limburg veel gebieden beheert waar bevers wonen. Dat verwondert mij.
Voor het eerst wordt ook openlijk door deze drie natuurorganisaties gesproken over het, in het uiterste geval, doden van dieren. Dat zal nog wel de nodige reacties oproepen, verwacht ik.
Voor het eerst wordt ook openlijk door deze drie natuurorganisaties gesproken over het, in het uiterste geval, doden van dieren. Dat zal nog wel de nodige reacties oproepen, verwacht ik.
Overigens kan ik mij goed vinden in de onderstaande tekst, want in de toekomst zullen er steeds vaker beheersmaatregelen genomen moeten worden.
Ik zag daar juist vandaag weer een voorbeeld van toen ik een werknemer van het waterschap tegenkwam die zojuist een beverdam had verlaagd. Waar mogelijk, wil ik graag meehelpen om draagvlak voor de bever te behouden.
Lees hieronder het persbericht:
Bevers
in Limburg, van knuffeldier naar bevermanagement
De bever
heeft na tweehonderd jaar afwezigheid zijn plek in de Limburgse natuur, sneller
dan verwacht, weer helemaal gevonden. Het gaat goed met de beverpopulatie en
zijn effecten in de natuur zijn indrukwekkend. De bever zorgt voor een meer
natuurlijke waterhuishouding en hij brengt openheid en afwisseling in eentonige
oeverbossen.
Af en toe
laten bevers ook buiten de natuur hun invloed gelden. Dat zal vaker gebeuren,
nu de soort zich uitbreidt. Wanneer beveractiviteiten onacceptabele waterschade
of graafschade in landbouwgebieden veroorzaken, zullen ter plekke passende
maatregelen worden genomen. Dit moet zorgvuldig gebeuren, door een bevoegde
instantie. De bever is immers een beschermde soort. Maatwerk en communicatie
zijn daarbij van groot belang.
De handelwijze bij problemen is sinds 2007 beschreven in het
'Beverprotocol' van de Limburgse waterschappen. Daarnaast heeft de
provincie Limburg in 2015 een Bevermanagement plan opgesteld, als
onderdeel van het “Faunabeheerplan Limburg 2015-2020”. Dit laatste houdt
in dat - wanneer alternatieven zoals het plaatsen van een raster,
schadevergoeding, aankoop van leefgebied of overplaatsing echt niet meer
mogelijk zijn - bevers gedood kunnen worden. Het ligt voor de hand om
alleen die bevers te verwijderen of te doden die onacceptabele problemen
veroorzaken, zoals belangrijke schade in landbouwgebied of graafschade aan
dijken. In de natuurgebieden zal echter altijd een gezonde populatie
gehandhaafd worden. Voor een evenwichtige aanpak heeft Limburg gekeken
naar de Duitse deelstaat Beieren, waar men al jarenlang ervaring
heeft met bevermanagement en waar 15.000 bevers leven in een gebied twee
keer zo groot als Nederland.
In Limburg wordt het aantal bevers in 2015 geschat op circa
500. De bijzondere dieren hebben de natuurbelevingswaarde en betrokkenheid van
mensen in tal van natuurgebieden sterk vergroot. Het is belangrijk dat dit
draagvlak voor de bever behouden blijft. Daarom is het zaak de problemen
beheersbaar te maken, met bevermanagement en een goede
communicatie. Provincie, waterschappen, faunabeheereenheid, agrariërs,
natuurorganisaties, Rijkswaterstaat en beverdeskundigen staan aan de lat om dit
samen te bereiken.
De bever maakt duidelijk dat ruimte geven aan (water)rijke
natuur met bijzondere soorten alleen mogelijk is als we in gebieden die het
stempel natuur niét dragen,ruimte kunnen geven aan maatregelen zoals
beverbeheer, wanneer dat nodig is. Bevers beschermen betekent ook bevers
beheren.
ARK Natuurontwikkeling
Staatsbosbeheer
Stichting het Limburgs Landschap
=======================================================================================
Omdat ik mij verbaasde over het ontbreken van NatuurMonumenten als ondertekenaar van dit persbericht, vroeg ik om opheldering. Die kreeg ik enkele weken later van een stafmedewerker ecologie. Hieronder een deel van het antwoord.
Duidelijk dus, dat het ontbreken van NatuurMonumenten als mede-opsteller van dit bericht een bureaucratische reden heeft. Het heeft dus niets te maken met de inhoud van het bericht. Ik vind het persoonlijk een onverstandige keus van NatuurMonumenten om niet met de andere grote natuurorganisaties gezamenlijk naar buiten te treden.
Staatsbosbeheer
Stichting het Limburgs Landschap
=======================================================================================
Omdat ik mij verbaasde over het ontbreken van NatuurMonumenten als ondertekenaar van dit persbericht, vroeg ik om opheldering. Die kreeg ik enkele weken later van een stafmedewerker ecologie. Hieronder een deel van het antwoord.
We kiezen er als grote
ledenorganisatie in de regel voor om naar buiten toe onze eigen
communicatielijn te volgen zodat voor de buitenwereld ook helder blijft wie
waar verantwoordelijk voor is, daar zelf over bericht en daar ook op
aangesproken kan worden.
Bovendien leek het ons
effectiever als we bij toerbeurt af en toe positieve berichten in de media
brengen in plaats van eén keer een gezamenlijk ondertekend bericht.
Duidelijk dus, dat het ontbreken van NatuurMonumenten als mede-opsteller van dit bericht een bureaucratische reden heeft. Het heeft dus niets te maken met de inhoud van het bericht. Ik vind het persoonlijk een onverstandige keus van NatuurMonumenten om niet met de andere grote natuurorganisaties gezamenlijk naar buiten te treden.
Ik hoop inderdaad dat alles beheersbaar blijft en de sympathie voor de bever er niet onder te lijden heeft.
BeantwoordenVerwijderenGroeten,
Roos